Οι γιορτές τελειώνουν με τον λαμπρό εορτασμό των Φώτων σε όλη την Ελλάδα ο οποίος σημαίνει και την φανέρωση της Αγίας Τριάδας κατά τη βάπτιση του Ιησού Χριστού, στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή.
Παραμονή των Φώτων, και παλιότερα στο χωριό μας, όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τα παιδιά έψελναν τα κάλαντα των Θεοφανείων.
Σήμερα τα φώτα κι ο φωτισμός
η χαρα μεγάλη κι ο αγιασμός.
Κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό
κάθετ” η κυρά μας η Παναγιά.
“Οργανo βαστάει, κερί κρατεί
και τον Αϊ-Γιάννη παρακαλεί.
“Αϊ-Γιάννη αφέντη και βαπτιστή
βάπτισε κι εμένα Θεού παιδί.
Ν” ανεβώ επάνω στον ουρανό
να μαζέψω ρόδα και λίβανο.
Καλημέρα, καλημέρα,
Καλή σου μέρα αφέντη με την κυρά.
Ο ιερέας, την επόμενη ημέρα και έπειτα το πέρας της Θείας Λειτουργίας και του Αγιασμού, επισκεπτόταν τα σπίτια του χωριού, όπου τα ευλογούσε και τα αγίαζε. Είναι η στιγμή που η παράδοση μας, θέλει τους καλικάτζαρους να φεύγουν τρέχοντας και φοβισμένοι επιστρέφοντας στα έγκατα της γης.
«Φεύγετε να φεύγουμε
κι έρχεται ο τρελόπαπας
με την αγιαστούρα του
και με τη βρεχτούρα του.
Μας άγιασε μας έβρεξε
και μας, μας εκατέκαψε!»
Με την αναχώρηση των καλικάντζαρων την ημέρα των Φώτων, μαζευόταν η στάχτη από το τζάκι και στη συνέχεια καθαριζόταν. Η στάχτη πετιόταν σε μέρος που δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για κανένα λόγο (αλυσίβα, λίπασμα κ.λ.π.).
Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες.
